هر بار قهر طبیعت خود را به ما نشان می دهد ُخصوصا در کشور عزیز مان ایران ُ نمی دانم چرا بیش از همیشه دلم می گیرد و چهره خشن فقر خود به عینه تماشا می گذارد.
زلزله قشم هم از این بلایا بود ُ و باز قهری بود مثل سایر ویرانی ها . آنچه دل انسان را بیشتر می آزارد و زندگی نیمه شهری قشمی جماعت است ُ قبل از زلزله.
فقر از سر و روی آبادی می بارد . آنهم بیخ گوش امارات خلیج همیشه فارس و مرگز تجاری آن سوی آب ها
این نوع دهات و اسکان توسعه نیافتگی و زندگی اهالی زحمت کش جزایر جنوب واقعا درد آور حیرت آور استُ کاش می شد قبل از این بلایا
فکری در مقاوم سازی مسکن و بازار های تجاری این مناطق بود که آبروی ما جماعت ایرانی نیست. باز شایسته نیست آنسوی آب ها
بهشتی برای تجار بین المللی باشد و این ور آب که ما باشیم با پنج ریشتر جماعتی زیر آوار بمانند ُ آنهم زیر گاه گل مانده از ایام شاهی.