قره باغ سر زمینی از یاد رفته

پرودگار

ای نازنین خدای

به ملائک کبریای ات بسپار که جان مرا نستانند

من جان به عزرائیل نمی دهم

تا لب تشنه ام به چشمه های گوارای قره باغ نرسد

تا بنفشه های گوه های قره باغ را نبینم

تا به برگ های جنگل های سبز قره باغ نرسم

تا غم هجران پدران و مادرنم را به قره باغ نبرده ام

تا برک های خزان زده درخت خانه مان را در قره باغ ندیده ام

جانم را به عزائیل نمی دهم

ای سرزمین آبا و اجدای من

قره باغ

تو را از دست های ستم گران خواهم رهانید

بگذار جهان را آشوب فرو نشیند

سرزمین محبوب

مثل مادری تو را در آغوش خواهم گرفت

هزاران فرسنگ

امید دارم

تو را آزاد خواهم دید

سرفراز

تو قسمتی از وجود منی

( تر جمه قسمتی از شعر شاعری گمنام از عاشیق های دوره گرد آذربایجانی در وصف قره باغ ستمدیده)