این آمار واقعا تکان دهنده است:
نیمی از مردم دنیا همچنان با درآمدی روزانه کمتر از ۲ دلار زندگی می کنند. یک میلیارد نفر با روزی کمتر از یک دلار زندگی می کنند و بیش از یک میلیارد نفر هر شب گرسنه به رختخواب می روند. یک نفر از هر چهار نفر در دنیا، به آب نوشیدنی تصفیه شده دسترسی ندارد. ۱۳۰ میلیون کودک هرگز به مدرسه نرفته اند و ۱۰ میلیون کودک نیز هر سال به دلیل ابتلا به بیماری هایی که قابل پیش گیری هستند، می میرند.
حتی در کشورهای ثروتمند نیز، تلاطم مداوم اقتصاد، همیشه زندگی عده ای را دگرگون می سازد و بیکار می کند و آمریکا برای برگرداندن آنها به نیروی کار با همان حقوق و یا بیشتر، به اندازه ی کافی تلاش نمی کرد. مؤسسات مالی جهانی قادر به کاهش و یا از میان برداشتن بحران ها در کشور های توسعه یافته نیستند و نمی توانند میزان آسیب به کارگران را به حداقل برسانند. سازمان تجارت جهانی به عنوان نهادی که تنها در دست کشورهای ثروتمند و شرکت های چند ملیتی است، شناخته می شود.
خاطرات کلینتون. جلد دوم