
کاش ما اشتباه سوریه و همچنین سوریه در لبنان را تکرار نمی کردیم و شرف ملی و دینی و دانش هسته ای را این چنین آلوده سیاسی های غرب نمی نمودیم . اگر ژورنالیستی در دانمارک آنهم در شهریور امسال عملی زشت انجام داده و آن وقت ما حالا که دنیا به طرف محکوم کردن ما خیز برداشته ُ می توانیم به ملاحظات تمام هم اعتراض خود را بیان کنیم و هم پیش از این خشونت طلب در جهان جلوه نکنیم. و خود را در خط مسیر سوریه و لبنان قرار نمی دادیم. سوریه و بشار اسد می تواند خود مشکلات سیاسی خود را به طریقی با غرب حل و فصل کند چه در پشت پرده و چه در صحنه . ما مسائل ما با آن ها در یک سو نیست. اگر قرار است ایران قطبی در منطقه باشد باید تفگر سیاسی و دیپلوماتیک خود را دنبال کند.سوریه و گروهی از حاکمان لبنان خود را در خارج از مسائلی می دانند و ما در متن واقعه باید به مانیم.ما پست سرمان یک پیروزی انقلابی داریم که ریشه در صد سال مبارزات استقلال طلبانه است ُ نه در احزاب بعث و در گیری های فرقه ای لبنان.خسارت تمام و کمال این گونه اعتراض ها را چه مادی و چه معنوی دولت های دانمارک و سایرین از بیت المال ما می گیرند. آن وقت دولت مردان ما نمی توانند موضع را به پیچانند( نقل به معنی: طبقه اول مغازه مردم است و برای طبقه های بعد به تکلیف خود عمل کنید..... شرق روز بعد). می تواند مردمی بودن این حرکت ها را نشان دهد.