برای عزیزی از دیار آستارا که در امواج نوری گم شد

آن جا که آلش و افرا بی هوده رسته است

و رستن

وظیفه یی است

                     که خاک

                                 خمیازه کشان انجام می دهد

اگر چه آفتاب

با تیغ براق اش

                 هر صبح

بند ناف گیاهی نو رسته را قطع می کند

خود به روز گاری

که شرف

                  ندرتی ست

                                    بهت انگیز

نه آسایش خفته گان

که سکون مر ده گان را

                                    آشفته می کند

 

 

 

 

ضیافت از مجموعه ی دشنه در دیس

شاملو -         بهار 1350

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد