یادی از یک انسان والا

به مناسبت عروج حسن زرافشان تلاشگر راه عدالت و آزادى تقى رحمانى عاشورا، علم کوه و حسن با یکدیگر شد تا پایانى براى زندگى دنیایى انسانى شود که بسیار دوست داشت که در آشیانه عقابان آرام گیرد و با مرگ خود شهادت دهد که آن گونه زیست که مى خواست و آن سان مرگ را پذیرا شد که آرزویش را داشت. زرافشان مربى، نهادساز، محفل دار در حوزه عمومى و منتقد قدرتمندان بود. زندگى طولانى نکرد اما زندگى پربارى کرد. مرورى بر اعمال وى مى تواند براى ما مشعل راه و الهام بخش باشد. حسن جثه اش کوچک اما توانش بالا و همتش والا بود و با این توان و همت مطابق باورهایش مى زیست. چنین زیستنى او را از ریا و دغل دور مى کرد. زیستن با مجموعه آثار شریعتى در قالب نوارهایش به طورى که بخش وسیعى از سخنرانى هاى وى را به خاطر سپرده بود. او از شریعتى آموخت که کار فرهنگى _ سیاسى را سرمشق خود قرار دهد. کتابفروشى که چراغ کوچک امید آگاهى بخشى در شهر قزوین بود ماجراهاى اندیشه ورزى در شهر قزوین را برانگیخت و به دیگر کانون ها در شهرهاى دیگر امید داد. کتابفروشى او بسیارى از کتابخانه هاى شهر اعم از دولتى و غیردولتى را تغذیه فکرى مى کرد. اما حسن از کار فرهنگى به نقد قدرت مى پرداخت. وى یک فعال ملى _ مذهبى تمام عیار بود. او کتابفروشى و خانه مسکونى اش را همراه با آنچه داشت در راه آزادى و عدالت قرار داد. منتقد قدرت بودن و کار آگاهى بخش کردن همه زندگى حسن نبود. هنر بزرگ او تفکیک عرصه ها بود. در میدان مربیگرى و نهادسازى مدنى در حوزه عمومى وى دیگر یک مبلغ فکرى و فعال سیاسى نبود. اخلاق حرفه اى او را همه تایید مى کنند. زمانى که به دلیل گرایش سیاسى، بسیارى از حقانیت هاى حرفه اى او در امور ورزشى نادیده گرفته مى شد، تازه نیرو مى گرفت و در محفل و نهادهاى غیردولتى فعال مى شد. زمانى که بحث ان جى اوها در جامعه مطرح نشده بود بسیارى از او کوهنوردى و سنگ نوردى آموختند آن هم از طریق فعالیت خودجودش وى در امر اشاعه ورزش. راه انداختن ورزش صبحگاهى در پارک هاى قزوین، به یادگار گذاشتن قله مردم به عنوان محلى براى راهپیمایى مردم شهر، آموزش ورزش رزمى در رشته کاراته و... از جمله اقدامات ورزشى وى بود که از طریق انجمن ها و نهادهاى غیردولتى انجام گرفت. با این همه او فعال فرهنگى _ سیاسى و مربى ورزش بود اما ابعاد دیگرى را هم با خود داشت. وى متاثر از شریعتى آموخته بود که فهم هنرى خود را تقویت کند. شناخت او از موسیقى ایرانى و علاقه اش به سینما مثال زدنى بود. ترویج سینما و موسیقى در کتابفروشى وى بارز بود. بسیارى با تشویق او به آموزش موسیقى روى آوردند. زرافشان چون عقابان بلندپرواز به علم کوه پر کشید و از همان جا به دیگرسو رفت. اما زندگى اش مى تواند براى ما الهام بخش باشد که تلاش کنیم همان گونه که مى اندیشیم زندگى کنیم. بى گمان گرامیداشت زرافشان ادامه راهى است که او رفت. هر رفیق و شاگردى زمانى مى تواند او را بزرگ بدارد که راه وى را ادامه دهد.