در قهوه خانه شنیدم که..
....خیلی عجیب گاهی تمامی ما میشویم اهل مغلطه، اصلا هم گاهی اصل مطلب یادمان می رود ، می رویم دور باطل.
این بازی های فوتبال ما هم در این ماه مبارک رمضان شده از آن حرف ها، از سر دور قاب چینی یک حرف های را از دهان باشگاه داران و یا مربیان و مسئولین بگیر تا بازی کنان را که انسان میشنود، واقعا می ماند که چه بگوید.
اینکه مسئولین دینی و ارشادی این ملک می گویند که آقا بازی فوتبال با دهان روزه و تماشاگر روزه دار در یک استادیوم ورزی می تواند غیر اخلاقی باشد و شبه دار است یک مسئله .
اینکه مربی و مسئول تیمی می گوید که اقایان اگر با دهان روزه برای ما بازی بگذارید حاضر به قبول نتیجه سه بر صفر می شویم ولی بازی نمی کنیم یک مسئله دیگر
اینکه تمامی بازی های لیک یک و دو را به خاطر عدم روشنائی ورزشگاه ها تعطیل اعلام می کنند یک روی قضیه.
و اینکه باقی بازی های سوپر لیک هم در ماه مبارک تعطیل می شود یک روی دیگر قضیه.
و تمامی رنگین نامه های ورزشی برای شانتاژ و دلالی فوتبالیست ها دور برداشته اند هم روی دیگر.
ودر عین حال می ماند درد واقعی که کسی به سراغ آن نمی رود و اصولا هم نمی تواند باز گو کند این است و صلاح نمی داند ، که ای آقایان در این همه مدت حرفه کردن فوتبال چرا کسی دنبال روشنائی استادیوم ها نیست ، مسئولین باشگاه ها در استان میلیارد ها و میلیارد خرج اعطینا می کنند ولی دنبال چهار دکل روشنائی نمی روند
به بازی کن بالای چهل سال یک صدو پنجاه ملیون تومن می دهند ولی در فکر روشنائی همان چمن زمینی که گاه گاهی هم به درد استقبال های مقامات مرکز می خورد را نیستند.
