صابر شاعر وطنز پرداز عاشقی که با روز نامه ملا نصرالدین زیست

Qoyma gələ, saqiya, zahidi meyxanəyə Qoyma gələ, saqiya, zahidi meyxanəyə, Dönməyə meyxanəmiz məscidi-viranəyə Urma gireh zülfünə, eylə həzər, ey sənəm! Oxşamasın şəkldə səbheyi-səddanəyə. Hirz ilə, əfsun ilə olmaz ilaci-cünun, Eşq sözündən səva söz demə divanəyə. Badeyi-təlx içrə bu nəşəyi-şirin nədir? Yoxsa qoyub dilbərim ləb ləbi-peymanəyə? Şimdi ki, üzdün əlin zülfi-pərişandən, Barı gəl izhar qıl dərdi-dilin şanəyə. Şəmi də yaxmaqdadır atəşi-sevdayi-eşq, Şöleyi-pərtövfüruz xasmı pərvanəyə? Sabir o cennetrüxün kəndümi-xalin görüb, Az qalıb Adəm kimi aldana bir danəyə.