حرف های صادقانه که مجال نشد در بی بی سی عنوان شود
-من سی سال کارمند بانک بودم و سه یا چهار بار شاهد افت ریال بوده ام و این بحران هم می گذرد.
فقط جنبه روانی دارد،کسی که بیست یا سی ملیون پس انداز دارد ،دلش می خواهد از ارزشش چیزی کم نشود،و این به دنبال سکه و دلار می گردد.
والا اگر کمی تحمل داشته باشد و تجربه سی و اندی سال را داشته باشد می تواند بدون تنش به آرامی چون نسیمی از کنارش می گذرد.
-یعنی به عقیده شما در هزینه های جاری تفاوتی نگذاشته.
-چرا در سبد هزینه خانه وار مشاهده می شود،برای کسی که هر سه چهار سالی مسافرت می رود نمی تواند زیاد تاثیر داشته باشد.
-فقط تحمل باید کرد،زیاد نباید عجله کرد.
-بعدا با شما تماس می گیریم.
تماسی حاصل نخواهد شد،چون همه آن چه که یاد گرفته بودم و به حق هم مطمعن بودم راه کاری داشته و دارم.
غرب و امریکا حتی یک گلوله ای نیاز نبود تا در کند و شوروی متلاشی شود،غرب به دنبال ویرانی اقتصاد سوسیالیستی بود که پایه ای در شن داشت.
با ایران نمی تواند آن کاری که با شوروی کرد بکند.
هفت ملیون ایرانی چه به صورت کارگر و یا از نوع یقه سفیدش در خارج کار می کند و هر سال هم همان اندوخته را در وطن خودش یا به صورت سپرده بانکی و یا اگر مقدارش زیاد باشد سرمایه گذاری از نوع زود بازده اش خواهد کرد،و این یعنی تولید ارز،شاید از نوع کلاسیک اش نباشد مثل تولید و صدور کالا به خارج و بعد برگشت ارز، نه همان اول به صورت ارز وارد می شود،در جمع فرقی نمی کند.ارز وارداتی از نتیجه کار در خارج کشور،یا صدور کالا و بعد به دست آوردن ارز.
در جمع پس باید به پذیریم که سالانه که ممکن است مقدارش به طور صحیح در دست نباشد ولی واردات آن زیاد هم کم نیست. حتی می تواند از صادرات خشک بار و فرش برابری کند و یا شاید هم بیشتر.مثل شوروی سابق نیست که درآمدی نداشته باشد به غیر از نفت و گاز.تاره مافیای هم که شوروی را بگند کشید ندارد.
می ماند تجربه هشت سال تجربه کمر بند سفت بستن،این هم یکی از دلایل ماندگاری روحیه بالای ما ها می باشد.
ایرانی جماعت هیچ وقت مثل بهار عربی ها نبوده و به قولی همیشه باد را بیشتر قوی دیده با خم کردن سر از کنارش گذشته بدون شگستن.
آینده نزدیک نشان خواهد داد،صدق فکر و گفتار بنده را
-مجال نشد که روی ایر روم و همین ها را بگویم حیف صد حیف
می مانم به آینده نزدیک،خواهیم دید
