لیبی بدون قذافی

امید آن بوده است که بعد سقوط های دیکتاتوری عربی،بدیل های داشته باشند که نمونه ای از یک مملکت تاره اسقلال یافته و بدون تبعیض و سانسور و شکنجه.اگر قرار باشد همه دوام قذافی شوند چه حاصل از آن همه نیرو هدر رفته، 

شکنچه باز می گردد و به دنبالش بی عدالتی و بعد نوبت به شرکت های نفتی چهانی. 

حاصل چه بود از نبود یک دیکتاتور،زندگی بهتر شهر وندی و ایجاد یک رژیم حقوقی،باز گشت ثروت های مانده در حساب های بی نام نشان البته با رمز در بانک های خارجی. 

بهار عربی آیا باید به یک زمستان دیگری تبدیل شود.این گونه سخن گفتن که در ایران با تعقل باید اصلاحاتی صورت گیرد خود بدین معنی است که گرفتار یک حاکمیتی از نوع لیبیائی و یا مصری نداشته باشیم،آن وقت یک کهنه کمونیست بی سواد و آن شاه پرست بی اخلاق نظرش غیر این است که به ریزید به خیابان و تمام کنید تمام آن زیر ساختار های سی ساله را، و آن وقت که مقابسه می کند روند اصلاحی ایرانی را با سوری و یا لیبیائی که چرا آتش نمی زنید و ویران نمی کنید.در حالی که همه به اصلاح فکر می کنند نه تخریب،عده ای بی شرمانه جوانان احساس مند ایران را به یک آنارشیستی از نوع کلاسیک اش سوق می دهند. 

اصلاح و خود منتقدی در وجود هر ایرانی غیرت مند باید باشد؛ در اصل، بودن اصلاحات در تمام لایه های زندگی شخصی و یا در کل جامعه چیز غیر عادی نباید تلقی شود. مشکل آن جاست که بعضی از خارج نشین ها کشته های سوری و لیبی را با جامعه صد سال به دنبال اصلاح ایرانی مقایسه مس کنند که چه؟ یعنی ایرانی برای حرکت اش کشته نمی دهد ،اما لیبییائی داد و سوری می دهد. 

کسی نیست که بگوید آقایان، ایرانی اصلاحات را با عباس میزای قاجار شروع کرده و صدو چند سالی است آهسته و مدام پیش می رود،چه حاصل از ویرانی و کلنگی کردن جامعه. 

تنها حاصل اش برای شرکت های نفتی و آن های است که دل در گرو قطرات اشکی است که شاه سابق در موقع ترک وطن داشت. 

اگر تومی خواهی انتقام آن قطره اشک و اموال مانده در ایران ات را باز پس گیری پس چرا کا را به لیبی بودن و سوری شدن و قتل  عام خیابانی سوق می دهی.  

هستند کسانی در داخل که زیاد دوست دارند هم در حاکمیت باشند و هم در خیابان ها چشم زهری بگیرند.شاید کم هم نباشند،ولی ما تعغیر مان را همان در 57 کرده ایم،ما قذافی مان را همان سال ها از کشور بیرون برده ایم و هنوز سی سال است که در اصلاح ایم،باشد باشیم این بهتر از لیبی و سوری شدن است. 

تمام هزینه بشار اسد را چندین شهر دارند با پوست و استخوان می دهند و لی حیف است بعد بشار خود را به بشار های دیگر بسپارند.در لیبی تجربه بس نبود و در مصر ها کذا. 

با تعقل می شود جامعه را اصلاح کرد ولی در نابودی نه. 

در همین صد سال اخیر چهار بار قذافی صفتآن را بیرون کرده است این ملت ،دست از سرش بردارید تا به خود آید و دیگر قذافی ها را باز تولید نکند. 

کار به همین سادگی است از خود شروع کنیم به دنبال دو گانه زیستن و سه گانه فکر کردن نباشیم،به همین سادگی. 

 در مقابل یک خواسته دنیوی و زندگی با رفا بدون کار و تلاش تا کمر در مقابل یک قدرت پوشالی خم نشویم ،حال این قدرت می تواندحتی نانوای محل باشد که برای بدون نوبت نان گرفتن مجیزش می گویم و یا رئیس یک اداره مان،برای گرفتن پست نان آب دار.یا یک بخش دار یا یک فرماندار برای گرفتن یک مجوز برای ... 

برگردان زیر از روز نامه حریت است که بعد قذافی به یر جماعتی آمده 

Libya’da aylardır çalışmalarını sürdüren Uluslararası Af Örgütü, ülkenin içinde bulunduğu durum hakkında iç karartıcı bir tablo çizdi.

Yeni ve demokratik bir Libya için umutların azaldığını belirten yetkililere göre, Kaddafi karşıtı milisler insan hakları ihlaline devam ediyor.

Devrik lider Muammer Kaddafi’nin öldürülmesinden sonra yaşanan kutlama havasının kısa sürdüğü Libya’da gözlemler yapan Uluslararası Af Örgütü danışmanlarından Donatella Rovera’ya göre, “Ne vicdanı ne de hukuku olan silahlı milisler, insan haklarını ayaklar altına alıyor ve bunun için cezalandırılmıyorlar.”

Rovera’nın liderlik ettiği gözlemci heyetin yayımladığı 'Milisler yeni Libya umutlarını tehdit ediyor' isimli rapora göre, Kaddafi yandaşları ve Afrikalı sığınmacılar, isyancı birlikler tarafından yakalanıyor, işkence görüyor. Bu işkenceler kimi zaman ölümle sonuçlanıyor.

"İŞLEMEDİĞİMİZ SUÇLARI KABUL ETMEK ZORUNDA KALDIK"

Af Örgütü'nün gönderdiği heyet, Ocak ayında ve Şubat başında, Kaddafi karşıtları tarafından yönetilen 11 cezaevini ziyaret etti. Rovera, bunlardan 10'unda bulunan tutukluların, "işkence gördüklerini ve kötü muameleye maruz kaldıklarını" söylediğini belirtti.

Bunlardan birçoğunun, işlemedikleri tecavüz ve cinayet suçlarını zorla kabul ettikleri yönündeki iddialarına yer verilen raporda, "Geçen Eylül'den beri en az 12 kişinin işkenceyle öldürüldüğü, bu kişilerin cansız bedenlerinin kesikler, yaralar ve morluklarla dolu olduğu" yazıldı.

Raporda, Misrata, Trablus, Zaviye, Sirte gibi birçok şehirdeki tutukluların heyetteki yetkililere, "baş aşağı asılarak saatlerce demir ve plastik gereçlerle dövüldüklerini, kırbaçlandıklarını" anlattığı bilgisi de yer alıyor.

Uluslararası Af Örgütü raporunda Kaddafi yanlılarının, Ulusal Geçiş Konseyi kontrolünde tutulmaması eleştirildi