سن گئدئر کن، اؤره یمدئن بیر پارچاسینی آپاردین.من هئچ بیر آن او گئدیشینی اونودمارام،چون دونوب باخاندا او گؤزل باخیشدا بیر راضی لیق گؤردوم،منه یه تن ده ؛ او لحضه و او آنلاردا بو ایمش.حالا سن راضی گئد گینه.
نه وه جین واریمیش منه ؛من باشیمین چاره سینه باخارام.بیر عومور بویو بسله دیغیم آن ،او باخیشین ایدی و بیرده بو پارچالادیغین اؤره ک. نییه راضی قالمایم کی؟
نه گرک وار گؤدومده هله بیر سالیم اؤره ک ده السون.
نه ایشیمه یارار کی؟
هئله بیر سالیم اؤره ک.کیمسه من گؤرن او کدر لی و غم لی گؤزلئری گؤرسیدی؛منیم تک ائله بیر ویرانه یاشامین ایچینده،قالماغا حاقلی دی.کیمسی گؤرمه یب نه راحت اویقولاردا دی.سن گئدئر کن ،ألینده او یارچا لی اؤره ک حالا دویونوردو ، عجبا حس ائدمه دین می؟.من سنین باخیشلاریندا؛ حتی نفس ینی بئله ایچیمه آلدیم و دئدیم قوی بیر یادگار اولسون سینه ام ده سندئن منه. سن گئدئر کن تام مات قالیب باخیردیم، بیر الینده بیر پارچالی اؤره ک و گؤلوم سی ین بیر باخیش اؤزه رینده.
من سندئن دؤندوغم آنلار ، او سهندین زیر وه سیندئن دؤنئن کیمی بیر قهر باسدی.بیر داغچی زیروه ده اولان زامان داهی کیمسه نی گؤرمز،اصلا قایدیب گئلمئیه بئله فیکیری چاتماز.یئر اوزه رینده داغ زیروه سیندئن گؤزل، بیر مکان اولماز کی.آمما
کیتاب لاریمین آراسیندا حالا دورور او نقش ،اصلینده او نقشدئن اولان حاصیل، او باخیش لار دی.فضولی غزلی کیمی منیم سینئمده یئر آلدی.ایندی تک جه منه یار- یولداش اولان بو غزل لئر دی.بیلمم کیمسه دئمیشدی : فضولی اول - اخیر عاشیق لئرین تکی دی.عجبا من بوشونا دورموشام ؟یا تکجه ظّن ائدیرئم کی منده عاشیقم بو نقشده اولان غم لی و کدر لی گؤزلئره.اگر بیر گون او رسّامی گؤرسم ،بیر سئوال پئشیده وارم :بو نقش ده اولان بو غم لی و کدر لی گؤزلئرین صاحیبه سی کیم عجبا ؟ منه بو گؤزلئر چوخ تانیش گئلیر! سهند داغلارینین أتک لئرینده اولان قیز گئلین لئرین باخیشلاریندا بیر امید سیزلیق اولار ،بو داغلار اولارا بیر قفس کیمی بیر سوز دی، شئهر لئرین گئجه لئر یانار چیراغلارینا حسرت چئکئر لئر. و دیگر بو کی هامی گؤزلئر بو گون لئرده بیلمم نییه غم و کدر داشیر.