وحدت وجود ؛ باشقا عالم دی .
همده قالمیش بیزلئره بیر سوز؛صاحبان فکرت دئن .
عصیر بویو عالیم لئر ؛ هر نئسه دیمیشکئنده ؛ ابن سینایه تقلید ی
سونرا لار گئلدی اشراق ه
داهی مشکل دوجندان دی ؛کیمسه تاپمادی بیر یول تا یئتیشدی خیام ه .
"خلقت قفیلین نه سن آچارسان نه ده من
بو تاپماجانی نه سن تا پارسان نه ده من
بیز پرده نین آخاسیندا صحبت له شیریک
پرده دوشه رک نه سن قالارسان نه ده من"
بو نلاری إشیدی چون عالم ؛دای نه سویله سین،نه دئسین بیر عالیم.
داهی خیام او بیر بیلیم انسانی ؛ سون قویدو ؛ نه ایله سین اشراق ه .
داهی قالمیش او شمس داستانی ،او سئوگی و سئویملی سبحان ه
هئره بیر شمس دالینجا گئزه رئک ؛منه حاصل اولدی رحمت رضوان ه
آختاریب تاپارکن دوست؛بیلمه دیم شمس میش ؛ جمیع عمر دوران ه
گئجه گوندوزوم شمسیم بیر امانت دی یزدان ه
صبح ه تک قالیرام او فرّخ لقای برهان ه
نه ساقی یه ایستک،نه می گسارم من ،تکجه بیر خلوت اوزاق عدوان ه
تام آرزوی دی منده، یتشئم او دنیایه.
گؤره لیم شمس دوروب اوردا ؛چاغیریر سودایه.
عحبا بو ناممکون دی؟ گؤره م او شمسی بیر ملک اولموش کسیب بیراهه
کی قویماسین گئدئم من داهی بیر سوای رضوان ه
دونئن خیالیم دا، وحدت وجود گؤدوم، شمس و من بیر آن؛ اولوردوق افسانه
داهی دان اولدوزو چیخدی ؛بیزی آییردی وحدت کامیل دئن،
گنه من اولدوم او فقیر؛ سلطان ه
سن ای شمس، سلطان سان ؛من همان فقیر مکتب برهان؛یتیش امداده
حلب یولون کسدیم و هم قونیه هم بغدادی؛کی گئلیر او شمس پیغام ه
گئلئنده اولوردوخ ، جان روان بیر دانه ؛
نه یاتیب سیز اویانین خواب غفت دئن؛آختارین تاپین ،قالماین جهالت ه
هامی نین وار شمسی گئرئک چیخا صدف کیمی دریا دئن یا کی عمان ه
vəhdət e vicud başqa aləm di
həmdə qalim bizlərə bir süz saheban fikrətən
əsirlər büyu alimlər hə nesədemişkəndə ibn Sinayə tıqlidi
sonralar gəldi işraqə
dahi müşgu du çəndandi kimsə tapmadi bir yol ta yetişdi Xəyyamə
xilqət qifilin nə sən açar san nə də mən
bu tapmacani nə sən taparsan nə də nəm
bir pərdənin arxasinda söhbət ləşəriq
pərdə döşəgrək nə sən qalarsan də mən
bünlari eşidi çün aləm nə soyləsin nə de sin bir alim
dahi xəyyam o bir bilim insani son qoydu ne eyləsin işraqə
dahi qalmiş o Şams dastani i sevgi sevimli subhsnə
hərə bir Şams dalinca gəzərək mənə hasil oldi rəhmət rezvanə
axtarib taparkən dost bilmədim Şams miş cəmie doranə
gecə günduzum Şamsim bir emanətdi yəzdanə
sübhə tək qaliramo fərrox leqayə bürhanə
nə saqiyə istək nə mey gosarəm mən təkcə bir uzaq ödvanə
tam arezu yetişəm o dünyayə
gözəlim şams durub orda çagirir sodayə
əcəba bü namümkun di görəm o Şamsi bir mələk olmuş kəsib birahə
ki qoymasin gedəm dahi bir sevay rezvanə
dünən xiyalimda vəhdət vicud gördum Şams o mən oluduq bir əfsanə
dahi dan üldüzu çixdibizi ayirdi vəhdəte kamidə
genə mən oldum o fəqir söltanə
sən ey Şəms söltansan mən həman fəqir məktəb bürhan yetiş imdadə
hələb yolun kəsdin və hən quniyə hən bəqdadi ki gəlir o Şəms peygamə
gələndə oladiq can rəvan bir danə
nə yatibsiz oyanin xab qəflətdən qalmayin cəhalətdə
haminin Şəmsivar gərək çixa sədəf kimi dəryadə ya ki ömmanə
Hassan- oskouei
همده قالمیش بیزلئره بیر سوز؛صاحبان فکرت دئن .
عصیر بویو عالیم لئر ؛ هر نئسه دیمیشکئنده ؛ ابن سینایه تقلید ی
سونرا لار گئلدی اشراق ه
داهی مشکل دوجندان دی ؛کیمسه تاپمادی بیر یول تا یئتیشدی خیام ه .
"خلقت قفیلین نه سن آچارسان نه ده من
بو تاپماجانی نه سن تا پارسان نه ده من
بیز پرده نین آخاسیندا صحبت له شیریک
پرده دوشه رک نه سن قالارسان نه ده من"
بو نلاری إشیدی چون عالم ؛دای نه سویله سین،نه دئسین بیر عالیم.
داهی خیام او بیر بیلیم انسانی ؛ سون قویدو ؛ نه ایله سین اشراق ه .
داهی قالمیش او شمس داستانی ،او سئوگی و سئویملی سبحان ه
هئره بیر شمس دالینجا گئزه رئک ؛منه حاصل اولدی رحمت رضوان ه
آختاریب تاپارکن دوست؛بیلمه دیم شمس میش ؛ جمیع عمر دوران ه
گئجه گوندوزوم شمسیم بیر امانت دی یزدان ه
صبح ه تک قالیرام او فرّخ لقای برهان ه
نه ساقی یه ایستک،نه می گسارم من ،تکجه بیر خلوت اوزاق عدوان ه
تام آرزوی دی منده، یتشئم او دنیایه.
گؤره لیم شمس دوروب اوردا ؛چاغیریر سودایه.
عحبا بو ناممکون دی؟ گؤره م او شمسی بیر ملک اولموش کسیب بیراهه
کی قویماسین گئدئم من داهی بیر سوای رضوان ه
دونئن خیالیم دا، وحدت وجود گؤدوم، شمس و من بیر آن؛ اولوردوق افسانه
داهی دان اولدوزو چیخدی ؛بیزی آییردی وحدت کامیل دئن،
گنه من اولدوم او فقیر؛ سلطان ه
سن ای شمس، سلطان سان ؛من همان فقیر مکتب برهان؛یتیش امداده
حلب یولون کسدیم و هم قونیه هم بغدادی؛کی گئلیر او شمس پیغام ه
گئلئنده اولوردوخ ، جان روان بیر دانه ؛
نه یاتیب سیز اویانین خواب غفت دئن؛آختارین تاپین ،قالماین جهالت ه
هامی نین وار شمسی گئرئک چیخا صدف کیمی دریا دئن یا کی عمان ه
vəhdət e vicud başqa aləm di
həmdə qalim bizlərə bir süz saheban fikrətən
əsirlər büyu alimlər hə nesədemişkəndə ibn Sinayə tıqlidi
sonralar gəldi işraqə
dahi müşgu du çəndandi kimsə tapmadi bir yol ta yetişdi Xəyyamə
xilqət qifilin nə sən açar san nə də mən
bu tapmacani nə sən taparsan nə də nəm
bir pərdənin arxasinda söhbət ləşəriq
pərdə döşəgrək nə sən qalarsan də mən
bünlari eşidi çün aləm nə soyləsin nə de sin bir alim
dahi xəyyam o bir bilim insani son qoydu ne eyləsin işraqə
dahi qalmiş o Şams dastani i sevgi sevimli subhsnə
hərə bir Şams dalinca gəzərək mənə hasil oldi rəhmət rezvanə
axtarib taparkən dost bilmədim Şams miş cəmie doranə
gecə günduzum Şamsim bir emanətdi yəzdanə
sübhə tək qaliramo fərrox leqayə bürhanə
nə saqiyə istək nə mey gosarəm mən təkcə bir uzaq ödvanə
tam arezu yetişəm o dünyayə
gözəlim şams durub orda çagirir sodayə
əcəba bü namümkun di görəm o Şamsi bir mələk olmuş kəsib birahə
ki qoymasin gedəm dahi bir sevay rezvanə
dünən xiyalimda vəhdət vicud gördum Şams o mən oluduq bir əfsanə
dahi dan üldüzu çixdibizi ayirdi vəhdəte kamidə
genə mən oldum o fəqir söltanə
sən ey Şəms söltansan mən həman fəqir məktəb bürhan yetiş imdadə
hələb yolun kəsdin və hən quniyə hən bəqdadi ki gəlir o Şəms peygamə
gələndə oladiq can rəvan bir danə
nə yatibsiz oyanin xab qəflətdən qalmayin cəhalətdə
haminin Şəmsivar gərək çixa sədəf kimi dəryadə ya ki ömmanə
Hassan- oskouei
