دونئن سئوگی جانان غصه دئن غم دئن نئدئن آغلادین

دونئن سئوگی جانان غصه دئن غم دئن نئدئن آغلادین
سوسدوم سئن دئمیشدین درد ؛ گلایه نئدئن اغلادین
بیر روایت آیریلیق صحبتی کن منده محو؛ نئدئن آغلادین
من باخیردیم او گریان گوزلئره محو اولدوم نئدئن آغلادین
دئمه دین شمس ین یوخ طاقتی نسگیله نئدئن آغلادین
من کی سنی سئویرئم الاهی دی سئوگی نئدئن آغلادین
سعی ائله دیم ساکین قالاسان اولما کدرلی نئدئن آغلادین
منده یوخ سئنه بیر جه اذیت سئوگیلیم نئدئن اغلادین
اغلاسان زمانه اوزون چئویرئر بیزه غم یاغار نئدئن اغلادین
جمالینی گؤزیاشی محو ائدئر همده صیرتی نئدئن آغلادین

بو نوع بحر طویلی اولین دفعه ملا پناه واقف یازی لاریندا گئتیریب دی و اؤز دوستی ودادی کبیره ؛یازیب و جواب آلیبدی و دیوان واقفده و هم ودادی دیوانیندا گؤزه چارپیر؛ و آشیق لار شفاهی ادبیات دا ساز و سوز ائله ؛ دییشمه لئر اولار.
او ایکی شاعیر بیر جانان دوستی اولاراق بونوع بحر طویله مهر قویدولار و اولارا شامیل دی.
حقیرده بیر بئنزه مه ده جسارت ائله دیم و سیاه مشق اولاراق بیر دوستموآ یازدیم. داهی ایکی دوست بیر - بیر لئرینه کفایت قئدئری یاخین اولسون دییه گلایه بیر آلاهی کس گئد مه سین
واقف و ودادی هئر ایکی بزرگوار 17 اینجی عصیر ین رئالیسیت لئریندئن حساب اولور.

حسن اسگوئی

جار زنید گزمه را ؛ راه دهید شحنه را ؛بر لب "قل هو ألله " اش ؛

جار زنید گزمه را ؛ راه دهید شحنه را ؛بر لب "قل هو ألله " اش ؛
بوسه زدم شمس را.
من به فراق اش که رسم ؛ دیده او لبان من ؛
تا مگر الطفات کند لب به دهانش برسد.
من ز غم دوری او چنان رسم ؛ روز شبم "یاهو" زنم؛
بانک رسد و "لم یلد" بوسه بر "لم یولد" زنم
جان به لبانم که رسید ؛ لب به قبایشان زنم.
نور جوانی ام رسید اینکه لبان سرخ او؛
یاد من و جوانی ام ؛ چون به لبان شا ن زنم.
آن که همه داشتمی،تاب و توان ثروت ام ؛ علم به " لا یعلمون" رسید
آن که چه گفته بود به نظم" مست لب لعل حبیب "
من به بشارت اش دهم ؛
تا لب من؛ به دست حضرت اش رسد ؛
ناس به ناثوت رسد.لب به دهانشان زنم؛
بوسه که بر رخ حبیب ،وان نگهه؛ شمس وار او ؛
دیده زه اب کوثرش ؛ مژده که چشم بر زنم.
ای که فرشته یه مهربان من ؛ دور دهان تو ؛ قبله راز های من
من که رسیدمش به شمس ؛
زین پس و من ؛مکتب او ؛ عشق به افلاک زنم

از آیات کتاب آسمانی که به گفته چند عالم فلسفه و علوم انسانی که به حضرت اش الهام می شد
لم یلد و لم یولد = نه کسی فرزند و نه او را فرزندی
لا یعلمون = یاد نگرفته اید نمی دانید
ناس = مردم و تن ؛در اینجا به معنای تن به کار رفته
ناثوت = معراج معنوی جسم
من مست لب لعل حبیب ام چه کنم = شعری که منتسب به گروهی بود که بعدها به " من مست لب لعل علی ام چه کنم" تعغیر داده شد به صورت شفاهی بکار می رود و حقیر نام سراینده اش را در تذکره ها ندیدم

بیر گؤزل سئوگی یه اتحاف اولور چون منه آغلادی و اؤره ین سوزون دئدی

دونئن سئوگی جانان غصه دئن نئدئن آغلادین

من کی سوسدوم سئن دئمیشدین نئدئن اغلادین

بیرروایت آیریلیق سویلییر کن  نئدئن آغلادین

من باخیردیم او گریان گوزلئره نئدئن آغلادین

دئمه دین شمس ین یوخ تحمللی نئدئن آغلادین

من کی سنی سئویرئم الاهی دی نئدئن آغلادین

تمام سعی ائله دیم ساکین قالاسان نئدئن آغلادین

منده یوخ سئنه بیر جه اذیت بئله نئدئن اغلادین

 اغلاسان زمانه اوزون چئویرئر نئدئن اغلادین

حسن جمالین گؤزیاشی محو ائدئر نئدئن آغلادین