امروز صفحه اقتصادی روزنامه آفتاب را مرور می فرمودیم که به سه مطلب مربوط بهم ،جمال مان روشن شد.اولی آگهی مشارکت یکی از پروژه های عمرانی این ملک عجم بود که 15.5در صد قول سودش را داده است در سال ،و دومی رشد نقدینکی را 40% و سومی هم باز رشد نقدینکی را سی و چند در صد که هر دو به نظر حقیر تورم زا ست و بالاخره تورم در کشور هم چیزی در حد بین 14الی 20 % را رنود یعنی مردم عادی میدانند.حال می ماند تکلیف به قول علما اقتصادی ُ-آحاد مردم، که پول کفن و دفن شان را می گذارند بانک و حد اکثر سودی که در دوره کوتاه مدت می گیرند همان 8% است و در دراز مدت 14.5% و مابقی مثل رنده نجاری است که تخته زیری را نازک تر می کند، به فرمایش اهالی اقتصاد یعنی توان خرید مردم پائین می آید سال به سال.
صبح به دنبال یک دوست که کارش خرده فروشی چای در بازار تبریز است رفتم و عنوان مطلب شنیده ام از سیمای مبارکه شدمُ بلا دور تا عنوان گفتمان شد دیدم در استدلال به قول سعدی رگ های گردن قوی.مثل اینکه به قول ترک زبان ها دیده های مرا دیده بود و شنیده های مرا شنیده.
و با اصرار من آرامُ شد و فرمودند: ای آقا اگر این چای شمال ما عینهو پسته رفسنجان بود و یا مثل برنج شمال و یا اصلا مثل فرش وطنی خودمان و خشکبار مان ُبا کیفیت مگر مردم و خلق الله مرض داشتند که چای خارجی نوش جان کنندُ بابا چطوری شیر فهم کنم شما را .... این چای وطنی خوردن ندارد به فکر نشئه ما نیستید لااقل به فکر کلیه هایمان باشید ُ به قول کیهانیان ماندم معطل چه عرض کنم این کلیه دوست وبی نشئه را
به دنبال مافیا های مسمی به نفت و سوالات کنکور چشمم در کانال سه شبکه مبارکه سیما به مافیای چای هم روشن شد.به نظر می رسید این برنامه سفارشی به درخواست و هزینه دست اندر کاران چای داخله تولید و پخش می شد، چون حتی تهیه کننده محترم از کارخانجات خیر بهداشتی سریلانکا هم فیلم خبری تهیه کرده بودند و عطر موجود در چای های خارجی را همان عطر ادکلن سلمانی جماعت می دانست ، و هر از چند گاهی هم صحبت از مافیای چای خارجی، که در داخل پخش می شود ذکری به میان می آورد. اینکه تولید داخله باید خوب و عامه پسند باشد حرفی است منطقی، ولی آن اوایل دوران انقلاب و یا جنگ تحمیلی طعم و رنگ چای کوپنی داخلی یادم نمی رود که در بسته های زرد رنک بسته بندی میشد و به بازار روانه، که ماشاالله ماشاالله بیداد می کرد و ما که چای خور قهاری بودیم امانمان بریده بود از دست قهوه چی های سر کوچه و خیابان و والده مان، رنگش که بیداد می کرد و طعمش بوی حنا می داد، و این حنا را کسبه های جز که جز مافیا هم نبودند به خاطر پر رنگ بودن چای داخله قاطیش می کردند، یاد ایام به خیر.حالا هم قرار است رقیبان تجاری را به اسم دهن پر کن مافیا بودن از میان برمیدارند.