در روز های اولیه جنگ جهانی دوم استوار پاسگاه در نوار مرزشمالی گزارشی تقریبا به این مضمون به تهران مخابراه کرد
( ساعت چهار و نیم صبح ائیر پلانی که منظور هواپیما است از طرف درب پاسگاه به طرف عکس اعلی حضرت در حرکت بود)
حال بشنوید از سایت وزین بازتاب
(شی نورانی ناشناسی هم شب گذشته در آسمان دهستان سپیدار مرکزی از توابع شهرستان بویراحمد مشاهده شد.
به گزارش خبرگزار فارس، به گفته شاهدان عینی در روستای سپیدار، این شی نورانی زرد رنگ و در سطح پایین زمین از ساعت 19 عصر شب گذشته به مدت یک ساعت مشاهده شده است.
یکی از اهالی دهستان سپیدار مرکزی در این زمینه به خبرنگار ما گفت: مسیر حرکت این شی نورانی از طرف شمال به جنوب بوده و در نهایت به طرف شهرهای استان فارس ناپدید شده است. )
حال ببینید فرق دو گزارش را فقط املا و انشاء عوض شده است
خان....
دیگر نخواهم نوشت و دیگر نخواهم گفت،از من دیگر هرگز......در واقع حرف هایت به قدری مردانه بود که حتی با مادرت هم تقسیم نکردم.راستی خان آن همه کودکی ات را چه جوری دلت خواست با غضبی، مردانه کنی بدون اینکه جوانی کرده باشی،من کودکی ام را دوست میدارم و لحظه هم از او جدا نمی شوم،وقتی تنها هستم دسته های پینه بسته پدر آنی از نظرم دور نیست هر چند فقر بود و تلاش به همه عمر کوتاهش.گفتم که برایت نمی نویسم ولی حق دارم برای خود، تنهائی ام را دوباره مزمزه کنم دوست دارم ونمی شود هم کاری کرد.حسرت مردانکی ام به دل پدر ماند،کاشکی بود و این همه قامت تو را می دید.هانی...... گفته بوده بهترین بابای دنیا هستم ، هانی..... گفته بودی......خان این همه عجله برای فریاد چه بود.ولی خودمانیم راحتم کردی به هر حال کاری بود که ممکن بود بعد ها کنی، وشاید آن وقت دیگر برای تن خسته و شانه های لرزان من ممکن بود این حرف های سنکینی می کرد،خدا خیرت دهد. گفتم که راحتم کردی.خلاص.آن همه خاطرات کودکی تودر تنکنای سینه ام برای ابد خواهد بود اصلا نگران کم شدن اش نباش، اینکه گفته بودی در این غربت با هزاران مشکل می سازی...........نقطه همان جاست، که من هم نگران مشکلات تو بودم، و هستم .......ولی خان تو که به تنهائی نمی توانی این همه را به کول بکشی ، کافی است به دوستانت باری را نشان دهی و همه را روده بر کنی . این طرف ها تا دلت بخواهد قهرمان داریم،گفتم که خان راحتم کردی دیگر مطمعن هستم راه خود را شناخته ای و دیگر هیج و اصلا هیج به یاوری نیازی نیست . در حقیقت موردی هم نیست.تمام لحظه لحظه من به اندیشه که نیاز نبود صرف شد ولی تو همه عمر کودکی و جوانی ات همیشه دقیقه نود است و من از همینش نگران ام می فهمی چه می گویم دقیقه نود ای ، دلم می خواهد این طوری نباشی.....
CİNAYET SAATİ
Haliç’te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli Cafer, İsmail, Tayfur ve Şaşı
Maktulün onbeş yıllık arkadaşı
Üç kamarot öteki ahçıbaşı
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Cinayeti kör bir kayıkçı gördü
Ben gördüm kulaklarım gördü
Vapur kudurdu kuduz gibi böğürdü
Hiç biriniz orada yoktunuz
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Onüç damla gözyaşı saydım
Alllahına kitabına sövüp saydım
Şafak nabız gibi atıyordu
Sarhoşdum kasımpaşa’daydım
Hiç biriniz orada yoktunuz
Haliç’te bir vapuru vurdular dört kişi
Polis katilleri arıyordu
Deli Cafer, İsmail, Tayfur ve Şaşı
Üzerime yüklediler bu işi
Sarhoşdum kasımpaşa’daydım
Vapuru onlar vurdu ben vurmadım
Cinayeti kör bir kayıkçı gördü
Ben vursam kendimi vuracaktım.