باز هم صابر

مرحومین سید اشرف گیلانی و دهخدا هر دو طنز در شعر های عامیانه را از صابر متاثر شدند و این هم از بخت بلند انقلاب مشروطیت بود و در همان عصر آزادی خواهان غیر تورک با تفگرات آن سوری رودخانه آراز آشنا شدند و بر سر دیکتاتوری آل قاجار آن آمد که بر سر آل پطر.طنز زیبا ذیل نمونه ای از آثار صابر است که در ایران انقلابی مشروطه با ترجمه و اقتباس هم سید اشرف گیلانی و هم دهخدا نشر یافت ُ یاد هر سه گرامی باد


Millət  necə tarac olur olsun, nə işim var?!
Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!
Qoy  mən  tox  olum, özgələr ilə  nədi  karim,
Dünyəvü cahan ac  olur olsun, nə işim  var?!

Səs  salma,  yatanlar ayılar, qoy hələ  yatsın,
Yatmışları razı  deyiləm  kimsə  oyatsın,
Tək- tək ayılan varsa da,  həq dadıma çatsın,
Mən salim olum, cümlə cahan  batsa da  batsın;
    
                 Millət  necə  tarac olur  olsun,  nə işim var?!
                 Düşmənlərə  möhtac  olur  olsun, nə  işim var?!

Salma yadıma  söhbəti- tarixi – cəhani,
Əyyami- sələfdən demə  söz bir də,  filani,
Hal isə gətir meyl  eləyim dolmanı, nani,
Müstəqbəli  görmək  nə  gərək , ömrdü fani;
                 
                  Millət  necə  tarac olur olsun, nə işim var?!
                 Düşmənlərə  möhtac olur  olsun,  nə işim var?!

Övladi- vıtın  qoy hələ  avarə  dolansın,
Çirkabi- səfalətlə əli,  başı bulansın,
Dul övrət  isə  sailə olsun, oda  yansın,
Ancaq mənim avazeyi- şənim    ucalansın;
     
                 Millət  necə  tarac olur olsun, nə işim var?!
                 Düşmənlərə  möhtac olur  olsun,  nə işim var?!

Hər  millət  edir səfheyi – dünyadə tərəqqi,
Eylər hərə bir  mənzili- məvadə  tərəqqi,
Yorğan – döşəyimdə  düşə  gər  yadə  tərəqqi,
Biz də  edərok aləmi- röyadə  tərəqqi;

                 Millət  necə  tarac olur olsun, nə işim var?!
                 Düşmənlərə  möhtac olur  olsun,  nə işim var?!

ملت به هر شکل تاراج شد تو را سننه

به بیگانه محتاج شد تورا سننه

بگذار من سیر باشم دیگران را سننه

سرو صدا نکن آن های که خفته اند بگذار بخوابند

آنهای که خوابند راضی اند حالا چرا بیدارش می کنی

لازم نیست تاریخ جهان را بدانند از گذشته هم نمی خواهد چیزی بگوئی

اولاد وطن بگذار سرگردان باشد و آواره

.......................

.........................

صابر شاعر وطنز پرداز عاشقی که با روز نامه ملا نصرالدین زیست

Qoyma gələ, saqiya, zahidi meyxanəyə

Qoyma gələ, saqiya, zahidi meyxanəyə,
Dönməyə meyxanəmiz məscidi-viranəyə

Urma gireh zülfünə, eylə həzər, ey sənəm!
Oxşamasın şəkldə səbheyi-səddanəyə.

Hirz ilə, əfsun ilə olmaz ilaci-cünun,
Eşq sözündən səva söz demə divanəyə.

Badeyi-təlx içrə bu nəşəyi-şirin nədir?
Yoxsa qoyub dilbərim ləb ləbi-peymanəyə?

Şimdi ki, üzdün əlin zülfi-pərişandən,
Barı gəl izhar qıl dərdi-dilin şanəyə.

Şəmi də yaxmaqdadır atəşi-sevdayi-eşq,
Şöleyi-pərtövfüruz xasmı pərvanəyə?

Sabir o cennetrüxün kəndümi-xalin görüb,
Az qalıb Adəm kimi aldana bir danəyə.