آرزویم دیدن رخسار و رنگین نقش؛
هم آوای توست ؛
دست و بال گردن ات ؛
بوی عطر- طبله زیبای توست ،
دیدم آن انگشتر نقش یمانی را
به انگشتان و لیک؛
دیده بیمار من درشبی ؛
در آرزوی دیدن اندام توست
گفت آن طبیب قونیه ؛
راه حلب را بسته دوست
شمس باید آمدن ؛
دیریست غزل از آن توست
آن غزل آن نثر هم عروض و قافیه
کی روان باشد مرا ؛
الله الله شمس را پرسان شدم ؛
کی به ماند قافیه ؛ وقتی حبیب ؛ معروضه داشت
نقش گوشواره در دل دریا ؛ پیرهن
عروض ام در غزل خوانی ؛همه چشمان توست
اسگوئی - حسن
گاهی تنها یک کلام و یا یک نقش جنان طوفانی در دلم نقش می زند که به خیالم شعر می گویم ؛ولی هر چه هست دوست اش دارم ؛ مهم شعر نیست ؛ تنها دوستی اش برایم زیباست
جان در ره عشق
می باید
در بستر بیمار وجود
یا بر سر دار می باید
گر چه مخیّرم برداری
عروج برداری باید
اسگوئی حسن
"به به" چون دوست شنید در جواب مراسله فرمود
گؤزل سؤز گؤزل سیما تماما اکمل گؤزل لیق لار جناب حق ه عایددی ؛
ولی گاهدان امانت قویموش انسان دا ؛
شوکورلئر ؛مین شوکور اولسون ؛ امانت سنده لایق دی
ادیب شهر؛ شهره اولموش سان ؛نهایت... کامل انسان سیز؛
نظامی خمسه سینده بیر نغمه سیز گویا
گؤزل داستان یازان دلبر ؛ قلم سنده پریشان دی
او سؤزلوک لر ؛ او داستان شعرلر ؛ هنگامه ساز سؤزلئر
تمام گفتاریم ه شاهد ؛ گؤزل صاحب قلم بانو
ادیب شهر تبریز سن ؛
منیم تک مکتبی شاگرد ؛ سیزه دلدار اولان ؛ چوخ وار
عزیز صاحب قلم سوسن ؛ بیزه وار اولدوغون ؛ نعمت حساب اولموش
سن یاشا یوز لر یاشا ؛ شعرین یاشادسین بیزلری .
ادیب صاحب کمال شاعر ؛آدین شانلی یازین شانلی
اسگوئی - حسن
